ทุภาษิต คำกลอน 2

เรื่องเล่า เมื่อวันวาร

ขอบคุณ ... ภาพประกอบจาก GOOGLE

วันนี้ ... ฝนตกตั้งแต่เช้า

โชกุน แมวจอมกวน วิ่งไล่งับจิ้งจก วนเวียนไปมารอบ ๆ บ้าน ... 

คึกคักเป็น แมวกินยาบ้า !!!

ผมมีเวลาว่างมากมาย ปิดโทรศัพท์มือถือ  

นั่งจิบกาแฟ มองสายฝน ที่ตกเปาะแปะไปพลางพร้อมกับแต่งกลอนไร้สาระ ไร้สัมผัส ไร้แง่คิด ชวนพิศวง ตั้งใจว่า เสร็จแล้วจะลง BLOG ให้อ่านกัน ...!!!

แต่ให้ตายเถอะ ... ไม่รู้เหมือนกันว่า จะมีคนอ่านซักกี่คน

ทุภาษิต ตอน สอง

 ขอบคุณ ... ภาพประกอบจาก GOOGLE

เปิดวาทะวาที ทุภาษิต ไร้แง่คิด ไร้สาระ ... แค่กวนใจ หาใช่สอน

แม้ไม่ใช่ สุนทรภู่ แต่งคำกลอน สุภาษิตสอนหญิง แต่เดิมมา !!!

ด้วยกระผม ฯ มิได้มีวาจาสิทธิ์ อิทธิฤทธิ์ เช่น ศรีปราชญ์ กวีศรี

ทั้งมิใช่ เจ้าฟ้ากุ้ง เลิศกวี เป็นมณีศรีชาติ ... ปราชญ์คำกลอน

และหาใช่ คุณสุวรรณ มเหลไถ ที่เคียงคู่ครรไล ... มไหลถา

เป็นเพียงแค่ ทาสคำกลอน บาทบีทา ที่หาญกล้าแต่ง คำกลอน สอนตัวเอง

เกล้ากระผม ฯ คนกลอนตัวเล็กจ้อย ความรู้น้อย ก็ค่อยเขียนตามประสา

ได้รับคำสอนสั่งจาก หลวงตา เมื่อครั้งคราได้พึ่งพา ... แผ่ใบบุญ

ทุภาษิตกวนเท้า หยิบมาเล่า แค่บางเบาเพียงพอ ใช่ ... คำสอน

ไม่ถูกใจเพียงใดใคร่เว้าวอน กลับไปนอนก่อน ... ค่อยคิดประดิษฐ์คำ !!!

จะเอา เกลือจิ้มเกลือ !!! ไป ทำไม ? หวา ... จิ้มหนา ๆ จะ เค็มไป ดูไม่สม

กลืนไม่เข้า คายไม่ออก !!! ผะอืดผะอม ดันเสือกอมเอา ... เกลือที่จิ้มเกลือ

เหมือน เกี่ยวแฝกมุงป่า !!! ไปทั้งผืน ยังมายืนฝืนทำไป กระไรหนา

หรือจะมา ขุดด้วยปาก ถากด้วยตา !!! ป่าทั้งป่า หายไป ไม่กลับคืน

นี่แหละ คนค้นคน ไม่อยากฝืน ... จะเอา ปืนเข้าป่าไป ทำไมหวา

ยิงปืนกันโป้ง โป้ง สุดพรรณนา รวยตายห่า ดันเสือก ... เลือก เกิดมาโกง

ที่เขาว่า ใกล้เกลือแต่กินด่าง !!! อยู่ข้าง ๆ เถียงนาของ ตาสอน

เป็นครูเก่าเล่ายี่ห้อ ... คนกาพย์กลอน ที่คอยสอน บอกกลอนต่อกันมา

มีเมีย ไก่แก่แม่ปลาช่อน !!!  อย่าง ยายพร ซ่อนคมเก่ง ... เบ่งไปทั่ว

เดินไปไหน ใคร ๆ ก็หวาดกลัว ใจระรัว ดังกุกกัก เหมือนดักยอ !!!

แลมีหนึ่ง แกะดำ !!! ยามพลบค่ำ เดินร่ำ ร่ำ ย่ำไปทั่วทุกแห่งหน

คือ ลุงหอย คนเก่งแปลกพิกล ... นี่หรือคนเป็นยามสามสิบปี

แกเป็นคนกลัวผีแบบสุด ๆ เหมือน น้ำลดตอผุด !!! ที่ตรงไหน ?

แต่กลับเหมือน กระต่ายตื่นตูม !!! นั่นยังไง เดินด้นไป ... สาวไส้ให้กากิน !!!

เกล้ากระผมพูดไปแล้วก็ ... กังวล วิตกจริต มานั่งคิด นั่งหาว ราวตีสาม

มัวนั่งฟังหมาหอนเห่าทุกโมงยาม เม็ดมะขามจิ้มน้ำปลา ... เค็มมันดี

ชอบทำตัวเป็นเหมือน กบเลือกนาย !!! ... ยังไม่สายเลือกตั้ง ยังมาไม่ถึง

ต้องตีกลองร้องป่าวกันตึง ๆ เสือกทะลึ่งไป ตีอกแล้วชกตัว !!!

หรือจะ สอนจระเข้ว่ายน้ำ !!! ให้ว่ายตาม ตรงไปแบบเห็น เห็น

ถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น !!! มองไม่เห็น ไม่ต้องบอก ... กรูขอบใจ

มันไม่เจ็บ ไม่แสบ แปลกจริงหนา เหมือน นายว่าขี้ข้าพลอย !!! ตาสลอน

ที่กล่าวมา ลื่นไหลตามบทกลอน ... ใช่สำส่อน ปากปราศรัย ใจเชือดคอ !!!

โอ้ชีวิตคนเรานั่นละหนอ เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ !!! อยู่ไหว ไหว

อันดนตรีมีคุณทุกอย่างไป ... ไม่เฉไฉ เล่นเปิดหมวก หาค่าเทอม

มัวแต่ฝัน สร้างวิมานในอากาศ !!! กางเกงขาด รูโหว่ เป็นไหน ไหน

ไม่รู้จักหัวนอนปลายตีน !!! หรืออย่างไร ? เหตุไฉนทำเป็น หัวหลักหัวตอ !!!

อย่ามาทำตัวเป็น มือถือสากปากถือศีล !!! นอนเกลือกกลิ้งตีพุงดังผลุง ผลุง

เตี้ยอุ้มค่อม !!! ด่อม ด่อม ไป ไม้พยุง ... ไม่สิงสุง ติติง กระดิ่งคอ    

ไปไหนมา สามวาสองศอก !!! ไม่ต้องบอกคุยกัน กระหนิงกระหนุง

เอาไม้เท้ายาวใหญ่ ค้ำใส่พุง ค่าบำรุง สามบาท ... ยังเสือกเอา

คน คนนั้น ... ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า !!! มีปัญญาโกงเขา ... เท่านั้นหรือ

สามสิบล้าน ... โด่งดังคนฮาฮือ นี่น่ะหรือ คนหนอคน ... เหี้ยหางแดง

เป็นคนดี ดี ยังไง ใช่แอบแฝง ใช่ตะแบง ดึงดัน ... พูดเป็นต่อยหอย !!!

ของ ของเขา เขามีสิทธิ์ ใช่ตะบอย เหมือนจะคอย  ... ชุบมือเปิบ !!! ฉกเอามา

ไม่ต้องบอก ไม่ต้องพูด ไม่ถือสา ไม่เจรจา ไม่ขืนขัด ... ไม่ขัดขวาง

ตัดขาดกันไปเลยไม่อำพราง ต้อง ตัดหางปล่อยวัด !!! มัดสะดือ

ตัดขาดกัน ตายไป อย่ามาเผา !!! ฉันไม่เอาดอกไม้จันทน์ให้หรอกหนา

ขอ กรวดน้ำคว่ำขัน !!! โบกมือลา ไม่นำพาชีวิตเขา ... เรื่องของมึง

เป็น ซุปตาร์’ คนดัง หลังชนฝา !!!  นี่แหละหนาเรียกเป็น กาในฝูงหงส์ !!!

ทำไม่ดี ทำตัวให้ปลิดปลง บุญไม่ส่ง บาปไม่มี ... ศรีธัญญา

คนเขาว่า ยามนอนก็หนาวเหน็บ ดั่ง ขบเล็บ เจ็บเนื้อ !!! เบื่อชิ-หาย

ถูกเขาเหน็บเจ็บแสบลำบากกาย เจ็บจนตายก็เพราะเหน็บ ... ให้เจ็บใจ

มี สลึง พึงบรรจบเป็นสองบาท ตัดให้ขาด จ่ายให้เกลี้ยง เตียนกระเป๋า

สวมหมวกเถิดคงสำรวยสวยไม่เบา ... ไม่อับเฉา ไม่ซบเซา เหงาจนตาย

จำต้องจบ คำกลอนทุภาษิต เป็นเรื่องที่ปกปิด รู้กันใน ... หมู่สหาย

ทั้งเป็นน้อง พี่ เพื่อน คนข้างกาย คนมากหลาย รู้มากมาย ... ก็จบกัน

แต่อีกหนึ่งความนัยใคร่ขอบอก ไม่ลวงหลอกบอกกันกับ ... สหาย

ในกมล ในสันดาน ไม่กลับกลาย จบอักษรตัวสุดท้าย ... สวัสดี