โศกนาฎกรรม เฮียกุ่ย
ดูกรกุมารา
... อันโลกเบี้ยว ๆ ใบนี้ มันช่างสับสน
วกวน กันเสียจริงหนอ
กริดังได้ยินมาว่า
ถ้าเอ่ยถึง เฮียกุ่ย เจ้าของแผงปลา แห่ง ตลาด 1000 ปี ( น้ำคลำดำปิ๊ดปี๋ )
วัดสิ้นศรัทธรธรรม
แล้ว น้อยคนที่ในหมู่บ้านญาติระอาหรือหมู่บ้านใกล้เคียงจะไม่มีใครไม่รู้จัก
เพราะ เฮียกุ่ย
คนนี้ ได้ชื่อว่าเป็น กระบี่มือหนึ่ง ผู้มีความชำนิชำนานเชี่ยวชาญในเรื่อง
การทำปลา
อย่างหาตัวจับยาก
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
... “ การแล่เนื้อปลา ”
ขอบคุณภาพ : GOOGLE
อาเฮียคุยโอ่ว่า
ไม่มีใครในโลกเก่งเท่าแกอีกแล้ว ไม่ว่าจะเป็น การแล่ปลาในแบบ ฟินเลท์
( แล่เป็นบั้ง
) บัตเตอร์ฟลาย ( ปลาสยายปีกเป็นผีเสื้อ )
หรือ หั่นปลาเป็นชิ้น เป็น แว่น
( ทำสเต๊ก ) ซูพรีม ( ชิ้น ๆ พอดีคำ ) หรือ ตัดขวางติดกระดูก ( เอาไว้ใส่ในแกงเผ็ด
)
เฮียกุ่ย
แห่งตลาด 1000 ปี ( น้ำคลำดำปิ๊ดปี๋ ) ... “
จัดให้หมด ” ถ้า “ สดชื่น ”
(
คนละเรื่อง )
ขอบคุณภาพ : GOOGLE
แต่แล้ว
“ วันมหาวินาศ ” ของ เฮียกุ่ย ก็มาถึง !!!
เช้าวันนี้ที่
ร้านข้าวแฝ่ เฮียอ่าง หลังจากที่ เฮียกุ่ย นั่งละเลียด โกปี๊ดำ ของโปรดจนได้ที่
...
กูรูมือเพชฌฆาต เริ่มโม้ถึงความเก่งกาจของแกให้กับคนในชายคา สภาข้าวแฝ่ ฟัง
...
เหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา
แกพ่นน้ำลายออกมาได้ครู่หนึ่ง
... ก็มีเสียงหนึ่งดังขัดขึ้นมาจากฝั่งคนฟัง
“
เฮียกุ่ย .... ขี้โม้ ชิเป๋ง”
เฮียกุ่ยหยุดชะงักหันขวับมองไปตามเสียง
“
อ้อ ... ไอ้แกว่น นี่เอง ”
แกถลึงตามองเด็กหนุ่มมาดกวนในกลุ่ม
“
เอ็งเสือก มากวน (... ) ข้า ทำไม ? วะ ”
ไอ้แกว่น
จิ๊กโก๋ขาโจ๋หลานชายหลวงตาก่ำ ผู้ยึดมั่นในอุดมการณ์อันแรงกล้าของ คาร์ล มาร์ก
(
ที่แม้แต่ตัวมันเองยังไม่รู้ว่า ไอ้คาร์ล มาร์ก นี่คืออะไร ?
.... งงมะ)
คู่กรณียักไหล่แสยะยิ้ม
... ส่งเสียงดังคับสภาข้าวแฝ่
“
ถ้า เฮีย ... แน่จริงเหมือนปากพูด ก็ลองโชว์ฝีมือ กระบี่มือหนึ่ง ให้ดูหน่อยซี
”
ไอ้แกว่น
... ท้าทาย แล้วหันไปแสยะยิ้มกับพองเพื่อน
“
กูว่า ... งานนี้มีจ๋อย ” ลากเสียงยาวตอนท้าย
ตามด้วยเสียงเฮดังลั่น
ถูกเด็กรุ่นลูกหยามเอาตรงหน้า
เฮียกุ่ย ... ถึงกับ “ หัวร้อน ” เลือดเดือดขึ้นหน้า
“
ไอ้แกว่น ไอ้เด็กเส็งเคร็ง มึงมาท้ากูแบบนี้ มันหยามกันนี่หว่า ... ”
เฮียกุ่ย
เดือดดาล ขนาดโดนเมีย ( ยัยแห ปากลำโพง ) ด่าพ่อล่อแม่ตั้งแต่เช้าจรดเย็น
แถมรอบดึก
อีกตาหากยังไม่โกธรเท่านี้ ... !!!
มือเพชฌฆาตปลา
กระชากมีดเรียวบางปลายแหลมออกมา กระชับในมืออย่างรวดเร็ว
“
อย่างนี้ มันต้องสำแดงให้เห็น สีมือ กันจะจะ ”
แกว่งมีดคมกริบในมือไปมา
เห็นอย่างนั้น
สมาชิกสภาข้าวแฝ่ วงแตก !!! ( มีด ไม่ใช่
ไม้จิ้มแข่ว ( ฟัน ) โดนเข้าไป รูเดียว
มรณัง
ทุกขังอนัตตา แน่ ) โดยเฉพาะ ... ไอ้แกว่นถึงกับถอยกรูด
“
ไอ้แกว่น ไอ้ปากดีมึงไม่ต้องหนี มึงเอามา เอาปลามาให้กู ปลาอะไร ? ก็ได้ กูจะแสดงให้เห็นถึง
สีมือ ระดับโลก ไอ้เด็กเมื่อวานซืน เอามา
เอาปลามา ”
ขอบคุณภาพ : GOOGLE
เฮียกุ่ย
ขยับมีดในมือ ปากร้องท้าทาย เสียงดังลั่น
ตอนนี้สมาชิกสภาข้าวแฝ่
เริ่มกลับมารวมตัวกันใหม่
“
แน่ใจนะ เฮียกุ่ย ... ” ไอ้หนุ่มมากอุดมคติ
ถามเพื่อความแน่ใจ
“
เออ ... เออ ซิวะ ... ”
ขยับมีดไปมา
ตอบหนักแน่น
ได้รับคำยืนยันอย่างนั้น ไอ้แกว่นจึงขว้างถุงกระดาษที่เตรียมมาในมือไปให้เฮียกุ่ย
....
เฮียกุ่ยรับถุงกระดาษอย่างแม่นมั่น
ล้วงมือลงไปในถุงกระดาษ หยิบอะไร ? บางอย่างขึ้นมาดู
“
เฮ้ย ... ไอ้ชิบ... ปะ ปลาแบบนี้ ....
กูแล่ไม่ได้โว๊ย ” เฮียกุ่ยตะโกนเสียงดัง
ขอบคุณภาพ : GOOGLE
ทุกสายตาในสภาข้าวแฝ่ต่างจ้องมองไปที่มือเฮียกุ่ย
ที่ตอนนี้แกหยิบของสิ่งนั้นออกมาพ้น
ปากถุงแล้ว ... เท่านั้นเอง
เสียงหัวร่อก็ดังไปทั่วสภาเพราะ ปลา ในมือเฮียกุ่ย …!!!
มันคือ
.... “ ปาท่องโก๋ ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น