อวสาน
ครกกะบาก สากกะเบือ
เช้านี้
... ตื่นขึ้นมา
อากาศเย็น
!!!
กาแฟขมปร่าควันกรุ่น
... แก้วแรกตรงหน้า
อาจจะพอช่วยให้อากาศเย็นรอบตัว
อบอุ่นขึ้นมาบ้าง ... ไม่มากก็น้อย !!!
( คิดอย่างนั้นนะ ... ผมว่า )
( คิดอย่างนั้นนะ ... ผมว่า )
อาทิตย์ที่ผ่านมา
หลากหลายเรื่องราว
ที่มันเกิดขึ้นกับชีวิต รบกวน สติ และทำให้ ... สมาธิ ไม่มั่นคง !!!
ยอมรับว่า
อ่อนล้า เหนื่อย เบื่อ และ หน่าย กับ แต่ละบทบาทของ ละครชีวิต
ที่โถมถั่งเข้ามาปะทะจนตั้งตัวแทบไม่ติด
!!!
ริน
... เตอกีร่า ( ใสราวตาตั๊กแตน) ช็อทเล็ก ๆ ลงไปในแก้วกาแฟ ... !!!
ยกขึ้นดื่ม
!!!
นึกขึ้นได้ถึงคำสอนของ
ผู้ใหญ่สมัยโบราณที่ว่า ... “ จะหาสาวทำเมีย ก็ให้ฟังเสียง
โขลกน้ำพริก ”
สาวใดตำน้ำพริก
... ลงสากหนัก เสียง รัว เร็ว จนสากแทบจะหัก
ลูกเอ๋ย
เจ้าจงรู้ไว้เถิดว่า “ สาวนั้น
... ขี้ใจร้อน และ เอาแต่ใจตัว เป็นหลัก !!!
”
สาวใดตำน้ำพริก
... ลงสาก เสียงรัว เร็ว หยุด เป็นพักสลับ
รัว เร็ว ต่อ
จงนึกเสียเถิดว่า
... “ สาวนั้น ... ใจโลเลเอาแน่ เอานอนไม่ได้ พูดจากลับกลอก
ปมาไม่น่าฟัง
!!! ”
สาวใดตำน้ำพริก
... ลงสากเสียงเบากริบ อืดอาด เนิบนาบ
เชื่องช้า ไม่ทันกิน
จงให้รู้สิ้นไปเถิดลูกว่า
... “ สาวนั้น ... ขี้คร้าน ไม่สู้งาน หนักไม่เอา เบาไม่สู้ !!! ”
สาวใดตำน้ำพริก
... ลงสากกระทบครก เสียงดังหนักแน่น
สม่ำเสมอ
นั่นแหละ
... “ สาวนี้ ... จริงจัง หนักแน่น ไม่โลเล รักจริงแท้ ตัวตายไม่เปลี่ยน
ใจเป็นอื่น
!!! ”
ต้นปี
๖๒ ที่ผ่านมา
ไอ้หำ
หนุ่มบ้านไร่ ( ชื่อใหม่ นายอรรณพ ) กลับไปบ้านนอกคอกนา ( ไกลปืนเที่ยง )
พร้อมกับ
สาวไอวี่
(
ชื่อเดิม อีเหวิ่ง ) แฟนสาวคนสวย ( ในสายตามัน ) ไปหาแม่เฒ่า
เมื่อมีโอกาส
ยายแห แอบกระซิบถามลูกชายคนโปรด ... !!!
“
ไอ้หำ สาวที่เอ็งพามานั้น มันตำน้ำพริกเสียงดังยังไง ? กันล่ะหวา ”
ไอ้หำหนุ่ม
อรรณพ ชำเลืองมองแม่เฒ่ารีบตอบเสียงดังขึ้นมา
“
อ๋อ ... เรื่องนี้ไม่ต้องห่วงแม่ ... คนนี้ แน่นอน เสียงตำดังถี่ เป็นจังหวะ
หนักแน่น
สม่ำเสมอ ลื่นปรี๊ด ลื่นปรี๊ด เละป่นเป็นน้ำ รวดเร็ว ฉับไว ทันใจ และ
ไว้ใจได้ ”
จบด้วยเสียงหัวเราะร่าเริง
มันตำยังไงกันวะ
... ลื่นปรี๊ด ลื่นปรี๊ด เละเป็นน้ำ ยายแหข้องใจเป็นยิ่งนัก
“
ปะเดี๋ยวไอ้หำ ... เอ็งวานบอกทีว่า อีหนูมันตำยังไงของมันวะ เละเป็นน้ำ ”
ไอ้หำ
ไม่บอกแต่หันไปค้นหาอะไร ? บางอย่าง เสียงดังกุกกัก
กุกกัก ก่อนที่จะชู
ของอย่างหนึ่งในมือให้ดู
“
ก้อนี่ไงแม่ ... มูริเน็กซ์ !!! ”
คำสอนโบราณ
( บานบุรี ) คงนำมาใช้กับ สาว ๆ สมัยนี้ไม่ได้แน่ เพราะ “ สากกะเบือ
กะ ครก ” มันหมดมนต์ขลังลงเสียสิ้นแล้ว
.... เมื่อมาเจอเข้ากับพลังใหม่แห่ง ...
“ เครื่องปั่นสารพัดประโยชน์ ”
กาแฟขมปร่า
เพิ่มเติมด้วย ๑ ชอท เตอกีร่า อึกสุดท้าย ...
หายวาบลงคอ !!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น