“
สวัสดีปีใหม่ 2562 ”
เริ่มวันนี้กันด้วย
“ คำถามที่ผมฉงนในใจ ” ต้อนรับ ...
“ ปีหมูทอง ”
คุณที่รักครับ
!!! รู้สึก “ งง ” บ้างหรือเปล่า ?
เอ๊ะ
! ทำไม ? ผมถามคำถามแบบนี้ ( หลายคนอาจจะสงสัย )
แต่ผมเนี่ยะ
“ งง ” ครับ ... งง กับ
“ กาแฟ ” !!!
ใช่ครับ
!!! กาแฟดำไม่ใส่น้ำตาล ... ขมปี๋
แล้ว
ผมก้อ “ งง ” ... งง กับ “ พี่รัตน์ใจ
” !!!
ใคร
? หรือครับ !!! แม่ครัว
... ต่างชาติ
สุดท้าย
ผม “ งง ” ... งง กับ “ ผงชูรส ” !!!
จริง
ๆ ครับ ผงปรุงรส ... ที่หลายคนรู้จักกันดี
มาถึงตรงนี้
มันก็ยัง งง ... งง อยู่ใช่ไหม ? ครับ และเพื่อไม่ให้เกิดอาการ “ งง
...งง ”
กันต่อไป
เรามาดูกันดีกว่า
ไอ้เรื่องที่ผมกำลังพูดให้ฟังอยู่นี่น่ะ ... มันคือเรื่องอะไร ?
เรื่อง
“ งง ... งง ” ของผม ... เกิดขึ้น หลังจากผมกลับจาก “ ย่ำแดนอาทิตย์อุทัย
”
ตอนสาย
ๆ วันนี้ ... !!!
ผมมีเหตุให้ต้องไปทำภารกิจที่บริษัทของ
“ ไอ้เพชร ” ( ผจก.ใหญ่ บริษัท
ออร์แกไนซ์ ฯ )
ด้วยความที่กลัวรถติดเพราะ
... บริษัท ฯ มันอยู่ที่ “ พุทธมณฑล สาย 4 ” แต่นิวาสถานห้อง
หอผมดันอยู่ที่
“ สวนสยาม ฯ ” เรียกว่า ห่างกันประมาณ
... “ ครึ่งโลก ” !!!
พอไปถึงปลายทาง
ก็ปรากฏว่า ไอ้เพชร ดันออกไปประชุมด่วนกับลูกค้า ( นอกสถานที่ )
ยังไม่เข้าบริษัทฯ
ส่วน น้องปุ๊ก ( เลขาฯ คนสวย ก็ไม่อยู่ออกไปประชุมด้วยกัน )
งานนี้เลย
ผมก็เลย งง ... งง (
เพราะมันเป็นคนนัดประชุมกับผมเอง )
แต่ก็ยังดีนะที่มันฝากบอกกับ
คุณอัจ ( ผู้ช่วย ) ว่า มันนัดกับผมไว้ ถ้าผมมา ... ให้รอมันหน่อย
“
เอาวะ รอก็รอ ... ไหน ไหน ก็ ไหน ไหน ”
บอกกับตัวเองว่ารอสักครู่ก็ไม่เป็นไร
ขี้เกียจกลับและไม่อยากขับรถออกไปเผชิญปัญหาโลก
แตกกับการจราจรที่กลายเป็น จลาจล
ของเมืองไทย
“
ไปรอที่ห้อง คุณเพชร เลยละกันค่ะ ”
คุณอัจพามาที่ห้องของ
ไอ้เพชร
ผมนั่งลงบนโซฟาเอนหลังพิงพนักหนานุ่ม
ครู่หนึ่ง
เสียงแม่บ้านดังขึ้น ( น่าจะเป็น แม่บ้านคนใหม่ เพราะผมไม่ค่อยคุ้นชิน )
“
คุณอัจ ให้มาถามว่า จะรับ ... กาแฟ ไหมคะ”
ถ้าอย่างนี้ก็ก็
โอ.เค ครับ ( ปกติถ้าผมมาที่บริษัทฯ น้องปุ๊ก ( คนสวย ) จะเป็นคนชงกาแฟให้...
แต่
วันนี้ น้องเค้าออกไปข้างนอก เลยเหลือตัวเลือกเดียว )
และเพื่อความแน่ใจ
“
ถ้าได้ก็ดีครับ งั้น ผมขอ กาแฟ 2 ช้อน ไม่ใส่น้ำตาล นะครับ ... !!! ”
เน้นย้ำคำท้ายที่ว่า
ไม่ใส่น้ำตาล อย่างหนักแน่น
แม่บ้านรับคำเดินกลับไปที่ครัว
พักหนึ่ง ... เธอถือแก้วกาแฟควันกรุ่นกลับมาวางตรงหน้า
“
กาแฟค่ะ ” แล้วเธอก็เดินจากไปราวกับสายลม
ผมหยิบ แก้วกาแฟดำ ควันกรุ่น ยกขึ้นดื่มตามความเคยชิน !!!
“
เจ้าประคุณเอ๋ย ” ...
พ่อแก้ว แม่แก้ว อาก๋ง อาม่า อาเฮีย
อาตี๋ ... พระเสื้อเมือง พระกางเกงเมือง
ผีเสื้อสมุทรสุดที่รัก ช่วยผมด้วยครับ !!!
“
กาแฟมรณะ ” ... แก้วนั้น !!!
รสชาดของมันสุดที่ผมจะพร่ำพรรณนา
หรือ เจรจาออกมาเป็นภาษามนุษย์ หรือภาษาอะไร ๆ
ทั้งสิ้นในโลกนี้หรือ ... โลกหน้า
!!!
ผมถือแก้วกาแฟ เดินตรงลิ่วไปที่ ห้องครัว ถามแม่บ้านที่มองมาที่ผมตาแป๋วว่า ...
“
พี่ครับ ... พี่ชงกาแฟอะไร ? มาให้ผม ”
รู้ไหมครับว่า
... แม่บ้าน ยุค 4.0 เธอตอบว่าไง ?
“
ก้อ คุณบอกว่า กาแฟ 2 ช้อน ไม่ใส่น้ำตาล ... มันก็ขมตายน่ะซีคะ พี่ใจ
ว่า มันไม่อร่อย !!! ”
ชูซองพลาสติกสีขาวใสลายแดง
ๆ ที่ภายในซองบรรจุ เกล็ดใส ๆ สีขาว แวววาว ให้ผมดู
“
เลยใส่ ไอ้นี่ ลงไปด้วย รับรอง อร่อยแน่ ... เชื่อพี่ใจซิ !!! ”
แม่ครัวย้ำอย่างหนักแน่น
ผมเพ่งมองไปที่ซองพลาสติกในมือพี่ใจ
...
โอย !!!
ตายห่า ตายหอม กระเทียมเจียว
ใช่ครับ
!!! ผมว่า ตอนนี้ หลาย ๆ คน คงจะเดากันออกนะครับว่า ไอ้เกล็ดใส ๆ สีขาว แวววาว
นั่น คืออะไร
?
ผงชูรส
.... !!!
โอ
!!!
พระเจ้าช่วย ... กล้วยทอด !!!
จบแบบ
“ งง ... งง ” อย่างนี้แหละครับ
หมายเหตุ *
ใคร ?
ที่อยากรู้ว่า รสชาติเป็นเช่นไร ? ลองดูนะครับ ... กาแฟดำใส่ผงชูรส !!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น