หมายเหตุ : ขอบคุณ ทุกคำก่นด่า / ขอบคุณ ทุกคำบ่น / ขอบคุณ ทุกคำประนามหยามเหยียด / ขอบคุณ ทุกคำปรามาส ส่อเสียด และไส่ไคล้ /
ขอบคุณ ข้าวก้นบาตร ชายคา หลังคาวัด / ขอบคุณ สัปเหร่อ / ขอบคุณ ตาแป๊ะแก่ในโลงไม้จำปา / ขอบคุณ ครูบา อาจารย์ ที่สอนสั่ง /
ขอบคุณ หลวงตา'ไหว ( ใจร้าย ) ขอบคุณ ฟ้า ขอบคุณดิน / ขอบคุณ พ่อ ( ที่ทำให้ตรูเกิดมา แต่ ( เสือก ) ไม่เลี้ยงดู ) / ขอบคุณ แม่ ( ที่อดทน
เลี้ยงดู จนตายจากกันไป ) / ขอบคุณ คนจัญไร คนชิ-หาย / ขอบคุณ ทุก ๆ อย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต / ขอบคุณ โลกเบี้ยว ๆ ใบนี้ ...
และท้ายสุด ขอบคุณ ใครก้ได้สักคนหนึ่งที่ให้ ตรู เกิดมาเป็น " คน "
ชีวิตตรู ... ตรูเป็น คนลิขิต
ที่ได้เกิดมาเป็น
.... “ คน” มีชีวิตในหล้าโลก !!!
สุดโฉลก
และโชคดี ... อย่างเหลือหลาย
เพราะไม่รู้อีกกี่ชาติ
เกิดจนตาย !!!
ตรู
จะได้เกิดเป็น “ คน ” อีกสักที
ขอบคุณภาพ : Google
“
ชีวิตตรู ” ไม่มีอะไร ? ... ที่ดีเด่ !!!
คิดเท่ห์
เท่ห์ คิดบ้า บ้า ... จะหาไหน ?
“
จน ก็ จน ” เกิดมาจน
... จนตัวตาย
ผลสุดท้าย
ก็ยัง “ จน ” … วนกลับมา !!!
เหมือน
“ ล้อเกวียน ” มันวิ่งวนทับรอยเก่า
เรื่องสุดเศร้า
เกิดขึ้นมาตั้ง ... หลายหน
สัปดน
“ ชีวิตตรู ” ... วิบากปน !!!
มีแต่คนบ่นว่า
... “ ด่าให้อาย ”
กว่าจะโตขึ้นมา
... เป็น “ คน ” ได้ !!!
“
ตรูเกือบตาย ” วายชีวาด ... บาทสลึง
ดีแต่ว่ายังมี
“ บุญ ” อยู่นะ ... มึง
จึงทะลึ่ง
รอดตาย อยู่มาได้ตั้งหลายปี !!!
ต้องขอบคุณ
“ ข้าวก้นบาตร ” หลวงตา’ไหว
ที่มีใจ
“ เมตตา ” ให้กับ ... ไอ้หนู
ด้วย
“ น้ำใจบริสุทธิ์ ” ที่พรั่งพรู !!!
เป็นที่รู้
อยู่แก่ใจ ... ไม่ลืมเลือน
ขอบคุณภาพ : Google
และก่อนที่
ตรูจะเรียนจบ ... รับประกาศ
ยังมี
“ คนปรามาส ” อยู่หลากหลาย
คนอย่างตรู
เรียนทำไม ? ให้มากมาย !!!
ผลสุดท้าย
“ ตายคาบ้อง ... ซ่องโลกีย์ ”
พูดอย่างนี้
... “ ดูถูกกัน ” อย่างเห็น เห็น
ว่า
ตรู เป็น “ คนเลว ” ... มาแต่ไหน ?
พูดจากปากแบบนี้
... ได้อย่างไร !!!
ไอ้
“ จัญไร ” มึงเป็นใคร ? ... ดูถูกตรู
พอเรียนจบ
ครบถ้วนตามหลักสูตร !!!
ตรูไม่พูด
ตรูไม่บอก ... ให้สับสน
ปล่อยให้
“ คนปากหมา ” ต้อง ... อับจน
ตรู
... ไม่สน “ คนชิ-หาย ” ...
ไม่มายด์มัน !!!
อยากหัวเราะ
เยาะเย้ย ... เหวย เหวยฟ้า
“
คนกับหมา ” ต่างกันที่ตรงไหน ?
มองเห็น
“ คนเป็นหมา ” ... โธ่ ! ไอ้ควาย
สอนให้ตาย
ก็ไม่รู้ ... โง่นะมึง
จบออกมาทำงาน
ด้วย ... ความหวัง !!!
สวรรค์พัง
“ คนระยำ ” ... ทำสับสน
ตรูทำงานอย่างหนัก
.... ไม่ปะปน
สุดฉงน
... ถูก “ ไล่ออก ” ได้อย่างไร ?
ขอบคุณภาพ : Google
อีกเสี้ยวหนึ่ง
“ ชีวิตตรู ” ... ที่บิดเบี้ยว !!!
มันลดเลี้ยว
บิดไป เป็น... หลากหลาย
พอ
“ แก่ตัว ” ลงไป เริ่ม ... กลับกลาย
ใช้
“ ชีวิตบั้นปลาย ” อย่างพอเพียง !!!
มี
“ สลึง ” พึงบรรจบให้ครบ “ บาท ”
คิดสะอาด
คิดให้ดี ...ไม่สับสน
ใช้
“ ชีวิตพอประมาณ ” อย่าง อดทน !!!
ไม่ดิ้นรน
ไม่ไขว่ค้า ... หาเพิ่มเติม
นี่แหละหนาก็
... “ สุดท้ายชีวิตตรู ” !!!
ไม่เลิศหรู
ไม่ไฮโซ ไม่ ... หมักหมม
ไม่ต้องการให้
ใคร ใคร ... มากล่าวชม
ใช้ชีวิตที่เหมาะสม
... “ คนอย่างตรู
” !!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น